Zorgen over meldpunt zorg
De PvdA in de Hof van Twente maakt zich zorgen over de manier waarop de gemeente de zorgverlening wil gaan organiseren. Met name de rol van het centrale meldpunt dat binnenkort in de raad aan de orde komt baart de PvdA grote zorgen. Volgens de PvdA woordvoerder Nel Hilbrink lopen we het risico dat de gemeente zich bezig gaat houden met het beoordelen van zorgvragen. Daar zijn wij, als PvdA, pertinent op tegen, zo stelt zij.
“Wij vinden dat bijvoorbeeld mensen met psychische problemen bij een huisarts of een maatschappelijk werker terecht moeten kunnen en nooit afhankelijk mogen zijn van een gemeentelijk loket. Waar we wel voor zijn is dat er met huisartsen, het onderwijs en de wijkverpleegkundige afspraken worden gemaakt over de inzet van lokale voorzieningen als dat een bijdrage levert om de problemen op te lossen. Om dat voor elkaar te krijgen moet de gemeente juist op dat punt een regisserende rol op zich nemen”, aldus Hilbrink.
Huisartsen en onderwijzers hebben het druk en zullen dus hulp van de gemeente moeten krijgen om deze rol te kunnen vervullen. Bovendien moeten de voorzieningen waarnaar wordt verwezen ook goede en betrouwbare diensten leveren. Hilbrink stelt dat tussen bijvoorbeeld de huisarts en de patiënt dan niet weer een loket moet komen. Er moeten juist minder loketten komen. De doorverwijzing moet direct gericht zijn op de aanpak van de concrete vraag van arts en patiënt. Nel Hilbrink vindt dat de gemeente zo snel mogelijk met huisartsen, wijkverpleging en onderwijzer in gesprek moet om dit voor elkaar te krijgen. Volgens haar partij kan dat alleen maar succes hebben als deze partijen zien dat deze nieuwe manier van werken ook daadwerkelijk helpt voor patiënt en arts of onderwijzers.
Hilbrink benadrukt dat haar partij ook een nieuwe rol ziet weggelegd voor bijvoorbeeld sportverenigingen in onze gemeente. Een aantal hebben al vergaand een maatschappelijke rol op zich genomen die daadwerkelijk helpt om te voorkomen dat jongeren in de toekomst op dure zorg zijn aangewezen. Hilbrink stelt dat de loketten en regels zoveel mogelijk overboord moeten om de zorg weer “normaal” te maken zoals zij dat noemt. Gelukkig komt de wijkverpleegster weer terug en proberen we langzaam aan weer vorm te geven aan zorg die beter werkt en hopelijk ook goedkoper wordt stelt Hilbrink maar zo stelt ze hoe minder schakels des te beter kan de patiënt zelf bepalen wat er moet gebeuren.