Goederenvervoer: treinramp België
Op 4 mei s ’morgens hoorde ik van de ontplofte goederentrein in België. Gelukkig geen doden en gewonden, alles onder controle. De volgende ochtend een update van het nieuws: 1 dode en 33 gewonden door giftige dampen die via het riool huizen waren binnengedrongen, terwijl de bewoners ramen en deuren gesloten hielden, op last van de autoriteiten.
Mijn hart huilt om de dode en voor elke gewonde en ik schaam me een beetje. Mijn eerste gedachte was: gelukkig niet hier. Alsof een ramp in België minder erg is, doden en gewonden daar minder tellen dan hier. Mijn angsten waren een voor een uitgekomen, van argwaan tov de autoriteiten, ongeloof in de sussende geluiden van de netbeheerder en vervoerders, en een misplaats gevoel van veiligheid door de brandweer en politie.
Het is nu 2 dagen later en ik heb tijd gehad voor enige zelfreflectie. Maar boos en verdrietig ben ik nog altijd. Verdrietig om de slachtoffers en boos op de autoriteiten die al weer bezig zijn om dit recht te praten en het hebben over acceptabele risico’s.
Wie wel eens seconds before desaster heeft gezien, weet dat rampen altijd voortkomen uit een reeks van kleine fouten, vaak menselijk. Ik leg die maat op het spoortje die onze gemeente doorkruist, vlak langs Stokkum en dwars door Goor en Delden.
Het is een verouderd spoor, niet geëlektrificeerd en slechts een spoor, zodat tegemoet komend verkeer op dezelfde rails rijdt, en daarnaast slecht onderhouden. Hiervoor zoekt Pro-Rail de goedkoopste aannemers, zonder eisen aan kwaliteit te stellen. Het spoor is voorzien van verouderde beveiligingsapparatuur. Op dat zelfde spoor wordt een drukke personendienst uitgevoerd door een andere maatschappij als degene die het goederenvervoer regelt.
Het goederenvervoer wordt uitgevoerd door en Duits bedrijf, met Nederlandse machinisten die in algemeenheid een bedenkelijke staat van dienst hebben (lees: In 2012 weer meer machinisten door rood gereden), En ook in België reed de machinist waarschijnlijk te hard over een kapotte wissel. Eventuele noodzakelijke communicatie tussen goederentreinen en personentreinen in geval van nood loopt via de wederzijdse maatschappijen, dus niet rechtstreeks.
Het materieel is verouderd (gemiddelde wagon is 30 jaar oud) en slecht onderhouden. Voor spoormaterieel geldt geen APK zoals voor uw auto, en er worden geen onafhankelijke technische controles uitgevoerd. Dat is de verantwoording van de vervoerder die zelf commerciële belangen afweegt tegen veiligheid. Overigens zijn er ook geen snelheidscontroles op het spoor.
In de wagons zit een giftige, brandbare stof, Caprolactam, die bij verbranding grote hoeveelheden ammoniakgas afgeeft. Deze stof is rechtstreeks dodelijk voor mensen, in de richting van de rookpluim tot enkele kilometers afstand, rondom enkele honderden meters.
Ik heb geen vertrouwen in de plaatselijke autoriteiten, die als een soort Pavlov reactie bij elk ongeluk melden dat er geen gevaar is voor de volksgezondheid. Niks gebeurd mensen, doorlopen…
Ik heb ook geen vertrouwen in de Brandweer op het gebied van chemische branden. Op vragen gaven zij aan niet op de hoogte te zijn van de stoffen die vervoert werden, en alleen het gebrek aan water in het buitengebied werd als probleem gezien. In de kernen was er gelukkig genoeg water. Genoeg om de riolen te vullen met weglopende giftige stoffen…. Overleg over brandbestrijding met de fabrikant van de stof (de expert bij uitstek) wordt niet genoemd.
Ik denk aan de explosies van benzoëzuur bij DSM, de explosies bij Cindu Chemicals in Uithoorn, Treinramp bij Hoofddorp, legionella in de Westfriese flora, de vuurwerkramp in Enschede, de Café brand Volendam, De instortende steiger in de Amercentrale, de Brand Chemiepack, treinongeval bij Amsterdam Westerpark enzovoort. Voor wie het zich kan herinneren: de lijst is onmetelijk lang. Honderden mensenlevens onnodig verloren. Ik denk aan de gezinnen waar het leed niet te dragen is. Blijkbaar willen wij niet leren van eerdere rampen. De centen gaan voor. En ik denk aan Murphy: Als een ongeluk kan gebeuren, zal het gebeuren…….Volgens Murphy gaat het dus ook hier gebeuren, vroeg of laat……..
Het meest boos ben ik omdat voor de hoge heren een mensenleven blijkbaar onderdeel is geworden van een kansberekening in het plaatje van de economische groei. Acceptabele risico’s Bah. Die heren moeten zich schamen.
Jos Duurland
Schaduwfractie PvdA Hof van Twente
