Marktwerking in de zorg

10 januari 2022

Marktwerking in de zorg

Onlangs ging ik naar een Podoloog, een Groepspraktijk in Hengelo nabij het ziekenhuis. De behandeling bestond uit een ‘onderzoek klein’, à € 75,-, wat betekende dat de therapeute even in mijn teen kneep, constateerde dat er geen sprake  was van een likdoorn, maar van eeltvorming die gemakkelijk te verwijderen bleek. En de fabricage van een uit twee componenten geknede klont plastic, die mij het lopen vooral bemoeilijkt. Die klont plastic is een ‘orthese’ die op de nota staat voor € 23,39.  Nog geen kwartier was er voor nodig.

De toegewijde behandelaar bleek zich duidelijk aan ‘bedrijfsrichtlijnen’ te moeten houden, en had kennelijk geen eigen beleidsruimte om naar soort onderzoeken te differentiëren en voor een knijp in mijn teen geen kans te zien iets anders dan een ‘onderzoek klein’ van € 75,- te declareren.

Onlangs was mijn man bij de huisarts voor een lichte tinteling in zijn voet. Was niets ernstigs, maar hij zou eventueel even bij een Podoloog langs kunnen gaan. De assistente belde meteen met dezelfde Groepspraktijk. Daar werd medegedeeld dat hij om te beginnen een onderzoek zou moeten laten doen om daar tot een eventuele behandeling te komen. Toen de assistent zei dat het onderzoek zonet had plaatsgehad volhardde de firma Groepspraktijk in de eis dat er eerst een zelfde onderzoek zou moeten komen, à raison van in het gunstigste geval dus € 75,-. Omdat een kleine tinteling in zijn voet hem het lopen niet serieus belemmerde, heeft hij van verdere stappen naar de Podoloog afgezien.

Ik moest denken aan een geval van ruim elf jaar geleden. Toen had de thuiszorgorganisatie ‘Buurtzorg’ een ruime indicatiestelling aangevraagd bij het CIZ, omdat de ziektesituatie mogelijk kon verergeren. Een goede voorzorggedachte. Later bleek echter dat Buurtzorg de volledige indicatiestelling gedeclareerd had, waar ik kon aantonen, met hun eigen logboek, dat er nog niet de helft van die indicatie aan uren was ‘gedraaid’. Commentaar van de telefonisch benaderde medewerker van Menzis op mijn protest was niet dat ze het zou onderzoeken of melden, maar: “maar mevrouw, u hoeft die kosten toch niet zelf te betalen!” O nee? Het lijkt me dat de premies door dat soort onverschilligheid van de verzekeraar voor de kosten onnodig omhoog gaan, zoals ze dat inderdaad al jaren doen.

Ik begin te begrijpen waarom de zorg zo belachelijk duur is geworden: de MARKTWERKING biedt aan ieder die zorg verleent de mogelijkheid van ondernemerschap, waarbij in een aantal gevallen niet zozeer de zorg als wel het verdienmodel centraal staat.

Misschien kan Menzis iets aan kostenbesparing in de zorg doen door scherper op de calculaties van behandelaars te letten.

Ook voor Ernst Kuipers wellicht een idee om in het nieuwe kabinet de markt van zorgverleners eindelijk eens te reguleren.

De Rode Pen