Armoedebestrijding

22 januari 2018

Wie Nederland zegt denkt aan welvaart en geluk. Maar welvaart en geluk zijn niet altijd even eerlijk verdeeld, ook in de Hof van Twente niet.

Hoe welvarender een land des te schrijnender is armoede. In Nederland is er sprake van armoede ook al willen sommige mensen ons doen geloven dat armoede hier niet bestaat. Immers in Afrika of Azië is pas echt sprake van armoede omdat men daar honger heeft. De mensen die dat beweren realiseren zich onvoldoende dat armoede niet alleen een kwestie is van honger (want daar is in ons land nauwelijks sprake van), maar dat armoede heel veel te maken heeft met “niet mee kunnen doen”, “er niet meer bij horen” of “ je uitgesloten voelen”. Uitsluiting wordt steeds meer een probleem in onze westerse samenleving. Eenzaamheid is daar een direct gevolg van.

Voor ons hoeft er geen principiële discussie te worden gevoerd of armoede nu wel of niet bestaat. Armoede in Nederland is gewoon een feit. Er zijn te veel mensen die niet mee kunnen komen en dus buiten onze samenleving dreigen te vallen.

Hebben mensen zelf schuld aan die problemen? Soms wel, maar vaker niet. Maar wat maakt het uit? Iedereen heeft recht op een fatsoenlijk leven zelfs als je zelf schuld zou hebben. En ook al zou je op het standpunt staan “eigen schuld dikke bult”, een kind kan er in ieder geval niets aan doen als hij of zij in armoede opgroeit. Daarnaast komt vrijwel iedereen, na een langere periode in de bijstand, in de financiële problemen. Vrijwel niemand is in staat om gedurende een langere periode van een minimuminkomen te leven, omdat de reserves op den duur op raken.

Wij als PvdA zijn tot de conclusie gekomen dat het traditionele armoedebeleid niet werkt. We waren in het verleden vaak als partij kampioen “voorstellen doen” om minima tegemoet te komen om zodoende de armoede te bestrijden, maar telkens weer blijkt die inzet mooi voor het eigen rechtvaardigheidsgevoel. Maar steeds vaker komen we er achter dat de doelgroep niet wordt bereikt. Ook een recent onderzoek van de gemeente wees uit dat juíst bijstandsgerechtigden te weinig gebruik maken van de geboden mogelijkheden.

Het moet dus gewoon anders is onze conclusie. Wat wij als PvdA deden was in ieder geval niet effectief. Om zichtbaar te maken dat het ons menens is willen we, eventueel met andere partijen in de Hof van Twente, een “Sociale Winkel” inrichten waar inwoners in onze gemeente terecht kunnen met sociale vraagstukken. We denken daarbij in eerste instantie aan een periode van een jaar in verband met de financiële mogelijkheden van de deelnemende partijen. Na evaluatie moet bezien worden of deze “Sociale Winkel” in een behoefte voorziet.

Het gaat ons niet om sec armoedebestrijding, maar ook om de maatschappelijke opbrengst die kan worden behaald met de inzet die wij voorstaan. Overigens is dat niet iets exclusiefs van onze partij, ook anderen in de raad hebben zich al vaker in deze richting uitgelaten. Wij hebben het nu maar eens op papier gezet maar nodigen anderen nadrukkelijk uit om deze uitgangspunten te onderschrijven.

Het rapport van de werkgroep kunt u downloaden door op de onderstaande titel te klikken:

Omdat we er in de Hof allemaal bij horen

Werkgroep armoedebestrijding: